Branislav Bane Ivković, istaknuti srpski političar, univerzitetski profesor i stručnjak za menadžment u građevinarstvu, preminuo je danas u 73. godini života. Njegova smrt ostavlja prazninu u srpskoj akademskoj i političkoj zajednici.
Rođen 7. avgusta 1952. godine u Bijeljini, Ivković je završio gimnaziju, a potom upisao Građevinski fakultet u Beogradu. Diplomirao je 1979. godine, magistrirao 1983. i doktorirao 1988. godine, braneći tezu pod nazivom „Optimizacija pouzdanosti proizvodnih sistema u građevinarstvu“. Tokom svoje karijere, usavršavao se i u inostranstvu, posebno na „Imperial College London“ u dva navrata, 1985. i 1989. godine.
Ivković je svoju profesionalnu karijeru započeo kao inženjer u GP „Napred“, nakon čega je prešao na Građevinski fakultet u Beogradu. Tokom svoje karijere na fakultetu, prošao je kroz razna zvanja, od asistenta do redovnog profesora, i bio je šef odseka za menadžment i upravljanje u građevinarstvu. Dva puta je bio biran za prodekana fakulteta. Njegov rad obuhvata više univerzitetskih udžbenika i 55 naučnoistraživačkih radova, od kojih je 12 objavljeno u inostranim časopisima. Pored srpskog jezika, govorio je engleski, a služio se i nemačkim i ruskim.
U političkom životu, Ivković se pridružio Socijalističkoj partiji Srbije 1992. godine. U okviru SPS-a obavljao je više visokih funkcija, uključujući predsednika beogradskog odbora, člana Izvršnog i Glavnog odbora, kao i poslanika u Veću građana Savezne skupštine SRJ. Tokom svoje karijere, dva puta je bio ministar u Vladama koje je vodio Mirko Marjanović, i to kao ministar za urbanizam od marta 1994. i kao ministar za nauku i tehnologiju od marta 1998. godine.
Ivković je učestvovao u pregovorima sa predstavnicima novih vlasti uoči hapšenja Slobodana Miloševića 1. aprila 2001. godine. Zbog unutrašnjih sukoba, smenjen je pre isteka mandata, ali je u avgustu 2001. godine ponovo izabran na novu partijsku funkciju – sekretara Izvršnog odbora GO SPS. Ipak, iz stranke je konačno isključen 14. aprila 2002. godine.
Nakon toga, Ivković je pokušao da nastavi svoju političku karijeru samostalno. Godine 2002. kandidovao se za predsednika Srbije, osvojivši oko 40.000 glasova, što je iznosilo 1,1% glasova. Iste godine osnovao je Socijalističku narodnu stranku, a ponovo se kandidovao za predsednika, ali je osvojio samo oko 17.000 glasova, što je predstavljalo 0,6%.
Ivkovićev privatni život bio je obeležen dugogodišnjim brakom sa Bosiljkom, sa kojom je imao četvoro dece: ćerke Ivanu, Milanu i Draganu, i sina Luku. Kasnije se oženio TV novinarkom Biljanom Popović 2005. godine, sa kojom je dobio ćerku Jovanu.
Branislav Bane Ivković preminuo je ostavivši iza sebe bogatu političku i akademsku karijeru. Njegov doprinos u oblasti građevinarstva i menadžmenta, kao i njegovo delovanje u politici, biće zapamćeni i cenjeni od strane mnogih. Njegova smrt je veliki gubitak za sve koji su ga poznavali i poštovali, kako u akademskim krugovima, tako i u političkom životu Srbije.
