Zapadna vojna alijansa, prema rečima Milovana Drecuna, predsednika Skupštinskog odbora za KiM, posjeduje dokaze o zločinima koje je počinila teroristička OVK nad Srbima i nealbanskim stanovništvom. Iako su pronađeni dokazi o masovnim grobnicama i počinjenim zločinima, krivci za te zločine nisu procesuirani, što, kako ističe Drecun, implicira da se informacije nastavljaju prikrivati. Drecun naglašava da je to prikrivanje zločina i saučesništvo u istima, jer se decenijama skrivaju zločini OVK.
U kontekstu ovih zločina, Drecun pominje nekoliko poznatih lidera OVK koji su prešli u političke vode, kao što su Hašim Tači, Kadri Veselji i Ramuš Haradinaj, koji su učestvovali u različitim zločinima. Tači je trenutno u pritvoru u Hagu, dok su Veselji i Haradinaj na slobodi. Drecun ističe da je radna grupa formirana od strane srpskog parlamenta uspešno prikupila deo dokumentacije koja potvrđuje navedene zločine.
Izveštaji iz NATO-a, kako Drecun navodi, otkrivaju da su švedski forenzički timovi obavili analize masovnih grobnica, ali da se informacije o zločinima nisu procesuirale. Ove informacije su, prema njegovim rečima, često skrivene ili ignorisane. „Ako otkrijete masovnu grobnicu i ne procesuirate krivca, to je prikrivanje zločina,“ kaže Drecun, naglašavajući političke motive koji stoje iza neprocesuiranja zločinaca.
Analitičar Dragomir Anđelković ukazuje na to da su mnogi od vođa OVK postali politička elita u Kosovu i da bi mogli da budu procesuirani, ali da se to neće desiti iz političkih razloga. On smatra da će specijalni sud izabrati nekoliko imena kako bi se pokazalo da je suđenje bilo objektivno, ali da je to samo površinska igra.
Advokat Goran Petronijević takođe naglašava ulogu Zapada u ovim zločinima, navodeći da su NATO i druge izvršne sile koje su učestvovale u bombardovanju 1999. godine bile saveznici sa Albancima i da su im pružale logističku podršku. Petronijević ukazuje na to da uprkos pokušajima da se prikriju tragovi zločina, uvek se neki dokazi pojave koji kompromituju počinioce.
Milan Ivanović, politički predstavnik Srba sa Kosova, potvrđuje Drecunove tvrdnje, ističući da je Drecun kompetentna osoba koja poseduje relevantne dokaze. On veruje da će istina postepeno ugledati svetlost dana, dok se međunarodna zajednica suočava sa svojim ulogama u ovim događanjima.
U svetlu svih ovih informacija, jasno je da se pitanja pravde i odgovornosti za zločine na Kosovu i dalje nalaze u središtu rasprava, dok se istovremeno otvaraju nova pitanja o ulozi međunarodne zajednice u ovim zločinima.
