Naučnici su nedavno upozorili na alarmantnu situaciju koja se odvija na dnu Antarktičkog okeana, gde se metan, snažan gas sa efektom staklene bašte, nekontrolisano oslobađa iz pukotina. Ova pojava, koja se dešava na mestima gde se nalaze velike količine ovog gasa, otkriva nove izvore metana „zapanjujućom brzinom“. Istraživači su istakli da bi ovo moglo imati ozbiljne posledice po globalnu klimu, s obzirom na to da metan ima potencijal da stvori znatno jači efekat staklene bašte u poređenju sa ugljen-dioksidom.
Nedavna istraživanja su pokazala da se metan oslobađa iz morskog dna u oblastima gde se nalaze slojevi leda koji se tope. Kako se temperature globalno povećavaju, leda se otapaju, što omogućava metanu da se oslobađa u atmosferu. Ova pojava nije nova, ali ono što zabrinjava naučnike jeste brzina i obim ovog oslobađanja. U poslednjih nekoliko godina, istraživanja su pokazala da bi se moglo raditi o znatno većim količinama metana nego što se ranije pretpostavljalo.
Metan se pojavljuje u prirodi kao rezultat razgradnje organskih materija u anaerobnim uslovima, a najčešće se može naći u močvarama, ali i u permafrostu i na dnu okeana. Kada se metan oslobodi u atmosferu, on može izazvati globalno zagrevanje, jer je njegov potencijal za zadržavanje toplote u atmosferi oko 25 puta jači od ugljen-dioksida tokom prvih 100 godina.
Jedan od glavnih uzroka koji dovode do oslobađanja metana iz dubljih slojeva okeana jeste klimatska promena. S obzirom na to da se temperature na Zemlji povećavaju, leda koji se nalazi na dnu okeana se topi, što stvara uslove za oslobađanje ovog gasa. Tokom istraživanja, naučnici su koristili sofisticirane tehnologije, uključujući podvodne robote i sonarne sisteme, kako bi identifikovali mesta na kojima dolazi do curenja metana.
Istraživanje je pokazalo da se najintenzivnije curenje metana dešava u područjima gde se nalaze velike količine gasnog hidrata, koji se formiraju pod visokim pritiscima i niskim temperaturama. Kada se uslovi promene, kao što je otapanje leda, gasni hidrati se destabilizuju i metan se oslobađa u vodu i u atmosferu.
Naučnici su takođe naglasili da bi nedostatak akcije u vezi sa smanjenjem emisije metana mogao imati dugoročne posledice. Upozoravajući na to da bi povećane emisije metana mogle dodatno pogoršati klimatske promene, istraživači pozivaju na hitne mere kako bi se smanjila proizvodnja i oslobađanje ovog gasa.
Osim što je metan ključni faktor u globalnom zagrevanju, njegova prisutnost u atmosferi može uticati i na kvalitet vazduha. Visoke koncentracije metana mogu doprineti zagađenju vazduha i stvaranju smoga, što predstavlja dodatni rizik za ljudsko zdravlje.
U svetlu ovih nalaza, naučnici su pozvali na međunarodnu saradnju kako bi se istražili načini za smanjenje emisije metana. Očekuje se da će se kroz zajedničke napore više zemalja moći razviti strategije za praćenje i kontrolu ovih emisija, kao i za istraživanje novih tehnologija koje bi mogle pomoći u smanjenju oslobađanja metana iz okeana.
Klimatske promene su globalni problem koji zahteva hitnu akciju svih zemalja. U svetlu ovih novih saznanja o metanu iz Antarktičkog okeana, vreme je da se preispitamo i preduzmemo konkretne korake kako bismo očuvali našu planetu za buduće generacije. Naučnici upozoravaju da je neophodno delovati odmah, pre nego što postane prekasno.
