Beograd je bio domaćin svečanosti na kojoj je dodeljena nagrada „Nikola Trajković“ Marku Petriću za njegov prevod pesama danskog pesnika Serena Ulrika Tomsena pod nazivom „Najgore i najbolje“. Ova nagrada, koju dodeljuje Fondacija Nikole Trajkovića pri Srpskoj akademiji nauka i umetnosti (SANU), dodeljuje se svake treće godine prevodiocima mlađim od 40 godina koji su se istakli u prevođenju poezije.
Na događaju koji se održao u četvrtak, Petrić je primio povelju za svoj rad, a nagrada je istaknuta kao priznanje za njegov trud i kreativnost u prenošenju Tomsenove poezije na srpski jezik. Petrić je u svom govoru govorio o svojim motivima za bavljenje prevođenjem, ističući značaj umetničkog izraza i kulturološkog povezivanja koje prevodilaštvo omogućava. Ovaj događaj je bio prilika da se proslavi ne samo njegov rad, već i opšti doprinos prevođenja poezije u srpskoj književnosti.
Pesnik Serene Ulrik Tomsen poznat je po svom jedinstvenom stilu i dubokim temama koje istražuju ljudske emocije, svakodnevne situacije i filozofska pitanja. Njegove pesme se odlikuju bogatim slikama i snažnim metaforama, što predstavlja izazov za svakog prevodioca. Petrić je uspeo da sačuva suštinu i ton originala, što je ključni faktor u prevođenju poezije.
Nagrada „Nikola Trajković“ je ustanovljena u čast jednog od najistaknutijih srpskih prevodilaca, Nikole Trajkovića, koji je ostavio značajan trag u oblasti prevođenja. Ova fondacija ima za cilj da podstiče mlade prevodioce i pruži im priliku da se afirmišu na književnoj sceni. S obzirom na to da se nagrada dodeljuje svake tri godine, ona predstavlja prestiž u oblasti književnog prevodilaštva.
Petrićev prevod Tomsenovih pesama objavljen je u izdanju Trećeg trga – Srebrnog drva 2024. godine. Ovo izdanje je dočekano sa velikim interesovanjem, s obzirom na to da Tomsen uživa sve veće priznanje među čitaocima u Srbiji. Petrić je svojim prevodom uspeo da približi Tomsenovu poeziju srpskoj publici, čime je doprineo razumevanju i uvažavanju danskog pesničkog stvaralaštva.
Na svečanosti su se okupili brojni predstavnici književnog sveta, uključujući pesnike, kritičare i ljubitelje poezije, koji su pozdravili Petrićevo dostignuće. Njegov govor je bio emotivan i inspirativan, pozivajući mlade autore i prevodioce da nastave rad na povezivanju različitih kultura i jezika. Petrić je istakao da prevođenje poezije nije samo tehnički zadatak, već i umetnički proces koji zahteva kreativnost, razumevanje i empatiju prema izvornom delu.
Ovaj događaj je takođe podstakao diskusiju o važnosti prevođenja u savremenom društvu, gde su različite kulture i jezici u stalnom dijalogu. Prevođenje poezije može da služi kao most između različitih naroda, omogućavajući im da dele svoja iskustva i vrednosti. Petrićev rad je primer kako prevodilaštvo može obogatiti književnu scenu i doprineti globalnom razumevanju.
U zaključku, dodela nagrade „Nikola Trajković“ Marku Petriću je značajan trenutak ne samo za njega lično, već i za srpsku književnost u celini. Ova nagrada podseća na važnost umetnosti prevođenja i njen doprinos očuvanju i promociji različitih kulturnih identiteta. Petrić je svojim radom pokazao da poezija nema granice i da umetnost može prevazići jezičke prepreke, stvarajući tako zajednicu koja slavi raznolikost ljudskog iskustva.
