Svaki čovečji život s prati određena slika, lepa slika najlepšeg života i najlepše smrti. U vreme odlučujućih bitaka za opstanak srpskog naroda i države tokom Velikog rata, Isidora Sekulić je svojim rečima sažela sudbinu ratnika koji su položili živote za slobodu otadžbine. Jedan od tih ratnika je bio Blagoje Popović iz Vranja, koji je kasnije postao poznat kao Sveti Justin Popović. Blagoje je sanjao da postane monah, ali se taj san nije ostvario zbog porodičnih okolnosti. U jesen 1914. godine, Blagoje je pozvan na front i upućen u medicinsko odeljenje Bataljona. Preživeo je sve strahote rata i 1916. godine je primio monaški postrig i ime Justin. Nakon Oktobarske revolucije, Justin je premešten u Oksford gde je nastavio svoje studije. Justin je patio od ratnih trauma koje su nosili zajedno sa narodom i vojskom, i pronašao je utehu u molitvi. Nakon Drugog svetskog rata, Justin je bio progonjen od strane komunističkih vlasti i bez prihoda i prava. Spasila ga je igumanija manastira Ćelije Sari, koja ga je primila u manastir gde je proveo ostatak života. Srpska pravoslavna crkva je 2010. godine kanonizovala Justina kao sveca. Život Justin Popovića je bio posvećen patnji svog naroda i veri, a njegovo delo i danas živi kroz zalaganje igumanije manastira Ćelije Glikerije.
PRILOZI ZA NEZABORAV – BLAGOJEV SAN O MANASTIRU: Putevima slave i stradanja legendarnog bataljona 1.300 kaplara 9.
