Državni muzej u Amsterdamu, poznat kao Rijksmuseum, nedavno je otkrio zanimljive informacije o slavnijem delu Rembranta, „Noćna straža“, koje je nastalo 1642. godine. Ova slika, koja prikazuje građane Amsterdama kako marširaju da brane svoj grad, sadrži psa u desnom uglu koji laje, a čini se da je taj pas inspirisan radom manje poznatog holandskog umetnika. Ove tvrdnje dolaze od kustosa muzeja, Ane Lenders, koja je otkrila sličnosti između Rembrantovog psa i ilustracije na naslovnoj strani vodiča iz 17. veka o tome kako se zaštititi od seksualne napasti.
Generalni direktor Rijksmuseuma, Dibits, istakao je da je Rembrant, slično kao i Šekspir, koristio inspiraciju iz rada drugih umetnika. On je rekao da je Rembrant želeo da se takmiči sa velikim italijanskim majstorima poput Rafaela, Ticiјana i Mikelanđela. U to vreme, korišćenje inspiracije iz ranijih dela se nije smatralo plagijatom, već emulacijom, što je bio oblik umetničkog izražavanja.
Lenders je otkrila izvor Rembrantovog psa tokom posete izložbi u Zeuvs Museumu u Midelburgu. Naime, ugledala je knjigu Jakoba Katsa sa crtežom psa, koji je, prema njenim rečima, bio prikazan na naslovnoj strani, ali u obrnutom formatu. Ova otkrića su je podstakla da detaljnije istraži „Noćnu stražu“ i usporedila je slike na svom telefonu da potvrdi svoje sumnje.
Nedavni hi-tech skenovi otkrili su podcrtež „Noćne straže“, koji je pokazao dodatne sličnosti između Rembrantovog psa i crteža iz Katsa. U konačnoj verziji slike, Rembrant je psa postavio u aktivniju pozu, zamišljajući ga kako laje sa ispruženim jezikom. Ovaj umetnički trik je omogućio umetniku da unese dinamiku u jedan ugao slike, čime je scena postala uzbudljivija.
Lenders je istakla kako je Rembrant vešto smestio psa u senku u uglu slike, čime je dodatno pojačao napetost i akciju. Ovaj pristup je bio veoma inovativan za to vreme i dodatno je obogatio vizuelnu naraciju slike.
Adrien van de Vene, umetnik koji je stvorio izvorni crtež psa, bio je poznati slikar iz zlatnog doba Holandije, rođen u Delftu 1589. godine. Iako nikada nije dostigao Rembrantovu slavu, bio je veoma cenjen u svom vremenu. Njegova saradnja sa Jakobom Katsom, poznatim pesnikom i filozofom, značajno je doprinela njegovoj popularnosti.
Ukratko, otkrića u vezi sa „Noćnom stražom“ ukazuju na to da su umetnici tog doba često crpeli inspiraciju iz radova svojih prethodnika, stvarajući jedinstvene umetničke interpretacije. Rembrantova sposobnost da umetnički transformiše inspiraciju u svoje delo samo dodatno osnažuje njegov status jednog od najvećih umetnika u istoriji.
Ova analiza ne samo da obogaćuje razumevanje Rembrantovog stvaralaštva, već i osvetljava širu praksu umetničkog preuzimanja i adaptacije koja je bila prisutna među umetnicima u prošlosti. U današnjem svetu, gde se često govori o originalnosti i plagijatu, važno je prepoznati kulturne i istorijske kontekste koji su oblikovali umetnost i inspiraciju kroz vekove. Rembrant, kao i mnogi drugi umetnici, bio je deo tog složenog i dinamičnog procesa stvaranja umetnosti.
