Tomas Man, veliki nemački pisac i protivnik nacizma, umro je 12. avgusta 1955. godine. Njegov prvi roman „Budenbrokovi“, objavljen 1901. godine, nije odmah dobio pažnju javnosti, ali je s vremenom postao prepoznatljiv, što mu je donelo Nobelovu nagradu za književnost 1929. godine. Man je bio individualista, koji se nije uklapao u književne grupe, a njegova dela često su bila inspirisana ličnim iskustvima.
Rođen je u Libeku, gradu na Baltiku, 1875. godine, u bogatoj porodici. Otac mu je bio ugledni senator, a majka rođena u Brazilu. Njegovo detinjstvo bilo je srećno, ali se nakon očeve smrti 1891. godine situacija promenila. Tomas je kao učenik bio neuredan, ali je od malih nogu pokazivao interesovanje za pisanje.
Nakon preseljenja u Minhen 1894. godine, započeo je karijeru u novinarstvu i kao pisac. Njegovo najvažnije delo, „Čarobni breg“, napisano je između 1913. i 1924. godine, i predstavlja proučavanje evropske psihologije i moralnih dilema. U tom periodu, Man je razvio reakcionarne političke stavove, ali je tokom Prvog svetskog rata počeo da preispituje svoje stavove.
Godine 1930. Man je kritikovao nacionalsocijalizam, nazivajući ga „gigantskim talasom primitivnog divljaštva“. Tokom 1933. godine, kada su nacisti preuzeli vlast, Man je napustio Nemačku i preselio se u Sjedinjene Američke Države, gde je postao univerzitetski profesor. Njegova dela su i dalje izazivala kontroverze i pretnje, ali je postao široko prihvaćen u Americi.
U Americi je radio kao radijski voditelj i nastavio da piše, uključujući roman „Lota u Vajmaru“. Godine 1944. postao je građanin SAD-a, a poslednje veliko delo, „Doktor Faust“, radilo se od 1943. do 1947. godine, predstavljajući kritiku Nemačke pod Hitlerovom vlašću.
Man je 1952. godine otišao u Švajcarsku, razočaran situacijom u SAD-u, gde je umro 1955. godine. Njegova dela i stavovi ostavili su neizbrisiv trag na književnost i društvo, a njegov kritički odnos prema nacizmu i dalje je inspiracija mnogim piscima i intelektualcima.
