U manastiru Gračanica, na Veliki petak, održano je posebno bogosluženje koje je uključivalo Večernje sa iznošenjem plaštanice. Ova ceremonija, koja ima duboko značenje u pravoslavnoj tradiciji, privukla je brojne vernike koji su se okupili kako bi odali počast Hristovom stradanju. Nakon službe, vernici su se poklonili plaštanici tri puta, celivajući je zajedno sa krstom i Jevanđeljem.
Plaštanica, koja simbolizuje Hristov pokrov, tradicionalno se iznosi u popodnevnim satima, u vreme kada je, prema hrišćanskom verovanju, Gospod razapet. Ova praksa predstavlja važan deo liturgijskog života crkve i duboko je ukorenjena u hrišćanskoj ikonografiji. Ciklus Hristovih stradanja, poznat i kao Hristove muke, obuhvata 12 ključnih scena iz Hristovog poslednjeg dana, počevši od Tajne večere pa sve do Polaganja u grob i Oplakivanja.
Ove scene se često prikazuju na freskama u pravoslavnim hramovima, a njihova simbolika i značenje su usko povezani sa liturgijskim životom crkve. U okviru bogosluženja, pored freskopisa, posebno mesto zauzimaju sveti predmeti, među kojima je i plaštanica – tkanina na kojoj je prikazan Hristos nakon skidanja s krsta. Na plaštanici su takođe predstavljene scene Skidanja s krsta i Polaganja u grob, kao i likovi Bogorodice, Josifa iz Arimateje, Nikodima i evanđeliste Jovana.
Ovaj događaj u manastiru Gračanica ne samo da je bio duhovno iskustvo za prisutne vernike, već i prilika za zajedničko okupljanje i izražavanje vere u zajednici. Bogosluženje je proteklo u ozračju poštovanja i duboke emocije, a vernici su imali priliku da se povežu sa tradicijom i da osete snagu hrišćanske vere.
Ceremonija iznošenja plaštanice je deo šireg ciklusa liturgijskih događaja koji se održavaju tokom Velikog posta, a koji kulminiraju Uskrsom. Ovi dani su vreme kada se vernici podstiču na molitvu, pokajanje i duhovnu obnovu. U manastiru Gračanica, kao i u mnogim drugim pravoslavnim zajednicama, ovaj period se doživljava kao vreme intenzivne duhovne pripreme za proslavu Hristovog vaskrsenja.
Sve u svemu, događaj u manastiru Gračanica je bio simbol nade i obnove, a prisutni vernici su napustili hram sa osećajem duhovnog ispunjenja. Ovakve ceremonije su od suštinske važnosti za očuvanje tradicije i zajedništva unutar pravoslavne zajednice, a ujedno pružaju prostor za ličnu refleksiju i duhovni rast.
