Jovan Nišić, fudbaler Radničkog iz Niša, poznat je kao jedan od najborbenijih i najharizmatičnijih igrača u timu, a istovremeno i kao osoba koja se ističe svojom načitanosti. Tokom zimske pauze, Nišić je iskoristio priliku da prenese svoju ljubav prema fudbalu na papir, objašnjavajući svoju fudbalsku filozofiju i približavajući je navijačima putem društvenih mreža.
U razgovoru za portal „Novosti“, Nišić je podelio svoja razmišljanja o svojoj ulozi na terenu, a posebno o poziciji „režisera“ u fudbalu. Njegov tekst otkriva duboku analizu i refleksije o tome kako se igra fudbal, a njegove reči osvetljavaju važnost uloge veznog igrača, koja često ostaje u senci istaknutijih pozicija poput napadača.
Nišić se osvrnuo na svoje iskustvo u mladim reprezentacijama Srbije, gde je imao čast da sarađuje sa Ilijom Stolicom. Njihovi razgovori su značajno uticali na njegov pogled na fudbal, kao i na njegovo razumevanje uloge koju igra. Kako je istakao, suština njegovog zadatka nije da bude zvezda na terenu, već da učini svoje saigrače boljim igračima i da donese ritam igri.
On je citirao Pepa Guardiolu, jednog od najuspešnijih trenera u modernom fudbalu, koji je govorio o značaju defanzivnog veznog igrača. Guardiola je naglasio da ovakvi igrači ne bi trebali da dobijaju previše pažnje, jer njihova uloga je da obezbede stabilnost tima i podrže ofanzivne igrače. Nišić se složio sa ovim stavom, ističući da njegov glavni fokus mora biti na doprinosu timu.
U svom tekstu, Nišić je pokušao da izbegne prekomerno korišćenje stranih termina, ali je objasnio da u srpskom fudbalskom vokabularu nedostaje adekvatan izraz za ulogu koju on igra. On je opisao svoju poziciju kao „šesticu“, koja je poznata u modernom fudbalu kao „holding midfielder“. Ova uloga podrazumeva da igrač bude centralni oslonac u timu, posebno u fazi poseda lopte.
Nišić je takođe uveo pojam „regista“, koji se u modernom fudbalu koristi za opisivanje specifičnog tipa veznog igrača. Regista je onaj igrač koji kontroliše igru iz dubine, diktira tempo poseda i utiče na strukturu igre tima kroz svoje pasove i pozicioniranje. On naglašava da je regista ključni element ekipe koja se oslanja na strukturiranu izgradnju napada.
Osim što se bavi taktičkim aspektima igre, Nišić takođe ukazuje na to da je uloga registe u modernom fudbalu evoluirala. Od Pirla do Ćabija Alonsa, ova pozicija je postala sve važnija, jer igrači koji je zauzimaju ne utiču samo fizički na meč, već i kroz viziju i razumevanje igre.
U zaključku, Jovan Nišić je uspeo da prenese svoja razmišljanja o fudbalu na način koji je dostupan i razumljiv običnim navijačima. Njegova analitička perspektiva o ulozi veznog igrača, kao i značaju timske igre, pruža uvid u kompleksnost fudbalske igre. Njegov tekst je ne samo doprinos razumevanju fudbala u Srbiji, već i poziv na razmišljanje o ulozi koju svaki igrač ima u timu, bez obzira na to koliko je ta uloga vidljiva ili glamurozna. Na taj način, Nišić postaje ne samo fudbaler, već i ambasador fudbalske kulture i filozofije koja naglašava timski duh i zajednički rad.
